با ترفند زیرآبی رفتن، نهایتا به کجا میروید؟
هیچکس نیست که تو این دنیا مشکلاتی نداشته باشه، یکی کمتر، یکی بیشتر . شاید بعضی از شما به این نتیجه رسیده باشد که چه در بهترین وضعیت، وَ چه در بدترین آن ، گریزی از این سختیها وَ چالشها وجود ندارد، در واقع هر کسی نسبت به اوضاع خودش محکوم به تلاش یا رها کردن آنهاست، مثل زندانی-ای که محکوم به تحمل حُکم صادره-ست . در حقیقت ما همه در این دنیا مسافر زندانی-ای هستیم، وَ روزی آزاد میشویم تا به دیار باقی برویم. کسیکه این باور را دارد ، قاعدتا به کرامت، رحمت، وَ توبه-پذیری خداوند معتقد-ست وَ میداند که او هر کسی را نسبت به توان وُ استطاعتش وَ تلاشهای مثبت وُ منفی-اش در دنیای فانی، مورد قضاوت وَ سنجش قرار میدهد.
بقول کسیکه یک جُو معرفت وُ صداقت دارد : «شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، ولی درهای رحمت خدا برای کسیکه بخواهد، همیشه باز-ست ؛ چرا انقدر به فکر فرار وُ "زیرآبی" رفتنید»؟! . او میگوید: «خدا که فقط خدای آدمهای خوب نیست، خدای گناهکاران هم هست. همه-ی بندگانش را دوست دارد ؛ آغوش او بروی همه توبه-کاران بازست، اگر نبود نمیگفت "صدبار اگر توبه شکستی بازآ". نمیگفت "بدترین گناه به درگاه من یاس وُ ناامیدی-ست"» . پس ما مختاریم که راه خود را انتخاب کنیم. یادمان باشد که «هیچوقت برای خدا شمشیر را از رو نبندیم»؛ اگر رگ غیرت وُ غضبش به جوش آید ، فقط کافی-ست که پشه-ی ریزی را به مغز شما مامور کند . وَ نمرود دیگری را به نمایش گذارد.
نوشته : عبد عاصی
درباره این سایت